IV. Tajemnice chwalebne
1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Jakie to szczęście, że nasz Chrystus już więcej nie umiera, On nie może nas opuścić, czy od nas odejść! (L 4384).
Zeszłam wtedy do chóru, tracąc poczucie czasu i zaczęłam odczuwać tak mocną pociechę, jakiej nigdy dotąd nie odczuwałam. W mojej duszy nie powstawały jakieś słowa, lecz zrozumiałam pewne rzeczy, które sprawiały mi ogromną radość. Odczułam, czy zrozumiałam, bo nic nie wiem, potęgę Jego miłości względem mojej duszy, na sposób pełen ogromnej czułości i że wszystko to jest jedynie z Jego czystego miłosierdzia, którym Jego spojrzenie od początku na mnie patrzym. Odczułam, że to miłosierdzie wtargnęło wszędzie i że mnie pokonało, że we mnie zatryumfowało (L 152).
2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Czasem Pan chce abyśmy odczuwały cały ten ciężar wygnania z Ojczyzny, gdzie On nas oczekuje (L 3850).
Cóż to będzie, gdy w końcu rozwiążą się więzy, którym poddana była dusza w tym życiu i wpadnie ona w najukochańsze ramiona naszego Boga! Ulecieć do naszej prawdziwej Ojczyzny, zakończyć już ten czas próby, ujrzeć to Oblicze nieznane i umiłowane Chrystusa. Co to będzie! (L 4475).
3. Zesłanie Ducha Świętego
Jak szybko mija życie i jak powinniśmy pozwalać Synowi Dziewicy, aby nas coraz bardziej i bardziej wypełniał swą miłością, abyśmy Go miały na zawsze w niebie! (L 2028).
Z wielkiej miłości zostaliśmy stworzeni, z ogromnej miłości odkupieni, ale w dzieło naszego uświęcenia, które jest dziełem miłości, wkłada Bóg cały swój pełen żaru wysiłek, całą swoją troskę, całą swoją delikatność, całą swą czułość, niezrównaną i pełną miłości troskę (B 671).
4. Wniebowzięcie Najświętszej Mary Panny
Co za szczęście mieć taką Orędowniczkę w naszej najsłodszej Matce! (L 3790)
Najświętsza Panna niech ci da z tego, co jest Jej, aby cię przyozdobić, oczyścić, rozgrzać i wypełnić piękną wonią. Z tym, co Jej, a co należy już do ciebie, będziesz piękna. Wszystko inne nie jest ważne. Nie zaprzestawaj walki, a skoro On wszystko widzi i wie wszystko, co za radość! Trzeba, aby On był wszystkim, a ty niczym (B 1509).
5. Ukoronowanie Najświętszej Mary Panny na Królową nieba i ziemi
Niech ta najsłodsza Matka cię błogosławi i zawsze strzeże i uczy kochać Jezusa tak, jak Ona Go kochała (B 1433).
Niech będzie błogosławiony Bóg, który w ten sposób dał nam Swą Matkę za Matkę naszą (L 1739).