Zeznanie biskupa z Osma-Soria:
« W tym czasie odnowy życia zakonnego, Matka Maravillas okazała z jaką wyrazistością i jasnością umiała rozróżnić stosunek między okresem posoborowym a Dekretem Perfectae Caritatis uwzględniając konieczność poszanowania, oczyszczenia i podniesienia znaczenia zakonnej ciszy, ofiary, surowości i klauzury w życiu kontemplacyjnym. To jest lekcja o żywej aktualności, wskazująca że najlepszy sposób realizowania aggiornamento w życiu kontemplacyjnym to zrewidowanie i wystawienie na światło dzienne odwiecznych i niezmiennych jego wartości».