Jakiś miesiąc temu rozmawiając z pewną panią dałam jej relikwie Matki Maravillas. Następnego dnia przyszła do mnie bardzo wzruszona i opowiedziała co się stało. Miała siostrzenicę, zamężną od dwóch czy trzech lat, która zaprzestała praktyk religijnych z powodu utraty wiary. Mając małą kilku miesięczną córeczkę, nie chciała słyszeć o jej chrzcie i oświadczała, że gdy jej córka będzie miała 21 lat, wybierze religię jaką zechce. Rodzina była zrozpaczona. Otóż wczoraj, ta pani poszła do swej siostrzenicy i nic nie mówiąc, pozostawiła relikwie Matki Maravillas w kącie pokoju. Jakżeż się zdziwiła, gdy matka dziecka oświadczyła: « Dobrze! jeśli chcesz, dziecko będzie można ochrzcić».
(Pani Irlandesas, Madryt, sierpień 1975 r.)