1. To takie bolesne, gdy pomyśli się, że tylu, tylu ludzi nie kocha Boga i Jemu nie służy, lub, by lepiej powiedzieć, nie służymy Mu tak, jak powinniśmy!
2. Bóg stał się Dzieciątkiem, aby umrzeć za ludzi i dać im siebie za wzór oraz otworzyć nam bramy nieba. Doprawdy, przez całe życie można adorować to niewysłowione misterium.
3. W tym zapomnieniu wewnętrznym i zewnętrznym zawarta jest cała świętość, ale to tak bardzo nas kosztuje!
4. Nie można pozwolić, by ciernie, które ranią nasze serce, raniły także Serce Pana.
5. Mamy wynagradzać naszą wiernością i miłością tak wiele, wiele zniewag, których właśnie od swoich najbliższych doznaje Bóg.
6. Co cię powstrzymuje? Co kochasz? Czego szukasz? Czego oczekujesz? Ofiaruje się na każde poświęcenie, każde cierpienie z miłości do twojego Chrystusa, który z miłości do ciebie przed niczym się nie cofnął.
7. Wszyscy mamy dobre i szczere pragnienia, brakuje nam tylko wytrwałości i wysiłku, aby je doprowadzić do skutku.
8. Wieniec zwycięstwa otrzymują nie ci, którzy zaczynają, lecz ci, którzy wytrwali aż do końca.
9. Jeśli Pan nie da ci łaski męczeństwa, któż ci zabroni oddawać swe życie w każdej chwili z wielką radością, z miłości do twego Pana?
10. To takie szczęście należeć do Boga!
11. Jakie szczęście można porównać z tym, że Pan wziął w posiadanie nasze dusze, by w nich królować!
12. Te małe cierpienia, jakie On z taką miłością nam zsyła, są nie po to, aby pozbawić nas naszej radości, lecz aby ją jeszcze bardziej powiększyć, bo przybliżają nas do Niego.
13. Ufaj Panu, który z tak bezgraniczną miłością cię powołuje, a w Nim odnajdziesz wszystko, czego twe serce mogłoby zapragnąć, prawdziwe szczęście, a nie to złudne, które ofiaruje nam świat.
14. W całkowitym oddaniu się Bogu i w wypełnianiu Jego woli zawiera się prawdziwe i jedyne szczęście, nawet już tutaj, na ziemi.
15. Prawdziwe szczęście w niebie i na ziemi polega na miłowaniu Boga i służeniu z całego serca Temu, który tak bardzo nas umiłował.
16. Pan troszczy się o mnie. Czy może więc coś mi nie odpowiadać, cokolwiek by się zdarzyło?
17. Jakie to szczęście, że nasz Chrystus już więcej nie umiera, On nie może nas opuścić, czy od nas odejść!
18. Skoro nic i nikt nie może nas odłączyć od miłości Chrystusa, zawsze możemy być szczęśliwe. Niech się dzieje, co chce.
19. Nic nas nie może pozbawić tego szczęścia, że należymy do Boga i pozostajemy w Jego rękach.
20. Jaki pokój daje świadomość, że dzieje się tylko to, czego Pan chce!~
21. To szczęście być niczym, aby On był we mnie wszystkim.
22. Zobacz, jak Pan szuka maluczkich i pokornych, bądź taką z całego serca, aby dojść do głębokiego zjednoczenia z Nim.
23. Żadna cnota nie może istnieć bez pokory.
24. Wydaje mi się czymś bardzo dziwnym, gdy osoba rozmiłowana w Panu nie pragnie tego, co najpokorniejsze, tak jak On tego pragnął.
25. Rozmiłuj się w tym, by być niczym, być nieużyteczną i uważać siebie za nic, bo w tym odnajdziesz ogromne szczęście; obejmij Jego, zanurz się w Nim, naśladuj Go i tak przeżywaj tych parę dni życia.
26. Gdy upadniesz, podnieś się natychmiast, proś Pana o przebaczenie i uciekaj się do Jego zasług, bo On gładzi grzech świata, i zacznij od nowa. Gdyby On się nie podniósł, gdy upadł pod krzyżem, co by się z nami stało?
27. Jak piękne jest posłuszeństwo! Jaki pokój i bezpieczeństwo pozostawia ono w duszy!
28. Biedne są dusze, które uciekają od Tego, który tak bardzo je kocha i gorąco pragnie ich dobra!
29. Niech twoja dusza będzie zawsze ogrodem zamkniętym, żyj tam z Chrystusem ukrzyżowanym. Wszystko niech będzie dla Niego – owoce i kwiaty – na dowód tego, że On jest twą jedyną miłością. Abyś już nie ty żyła, lecz Chrystus w tobie.